De Cotswolds

De Cotswolds, ten noorden van Bath, is de meest Engelse streek van het land. Alsof iemand ooit geroepen heeft: alles wat Engels is, hier verzámelen! De velden glooien, de cottages hebben zware leistenen daken, de gevels verschuilen zich achter stokrozen en in de pub schenkt de waard donker bier. Wie de Cotswold Way (160 km) loopt, komt ook nog langs weides vol schapen, stenen muurtjes, kastelen met tuinen waar de eigenaren hun levenswerk van hebben gemaakt en vooral prachtige dorpjes waar je heerlijk kunt pauzeren met een pint. Ter inspiratie hebben we de mooiste dorpen op het noordelijke deel van de route voor je op een rij gezet.

Honinggeel

Chipping Campden is het begin- of eindpunt van de Cotswold Way. Het eerste - of laatste, zo je wilt - bordje van de wandelroute staat naast de markthal in het hart van het stadje. De huizen aan Highstreet dateren uit de 14e tot de 17e eeuw en ze zijn allemaal honinggeel. Net als de grootste St James' kerk en Woolstaplers Hall: Chipping Campden dankte zijn rijkdom aan de handel in wol. Vlakbij het stadje vind je Kiftsgate Court en Snowshill Manor, twee van de mooiste tuinen van de regio.

Onder de appelboom

Cleeve Hill is niet veel meer dan een verzameling huizen tegen de helling van Cleeve Hill Common, het hoogste punt van de Cotswolds. Maar die ligging! Ben je niet bang voor nog een paar honderd meter steil dalen (en daarna weer stijgen!), ga dan eten in The Apple Tree in Woodmancote. Is het lekker weer, dan zit je nergens beter dan onder de appelboom. Je kijkt uit op een volgende glooiende helling die je onmiddellijk weer doet verlangen naar morgen, naar je wandelschoenen.

Sleeping beauty

Stanton ligt als een beauty tussen de heuvels. Maar dit dorpje is een sleeping beauty. Veel van de huizen werden opgekocht door rijke Londenaars die alleen in het weekend komen - soms. Het is stil, maar o zo mooi met zijn huizen die consequent in donkergeel steen zijn opgetrokken. Het meeste leven is te vinden op de helling buiten het dorp. Vanaf het gezellige terras van de Mount Inn kijk je mijlenver naar het westen. Een prachtige plek om de zon achter de Malvern Hills te zien zakken. Stanton wordt dan nóg goudgeler dan het al was.

Nepkasteel

Nee, dan Broadway. Daar roezemoest het van de gezelligheid in de brede hoofdstraat rond de village green. En er staan nog een paar echt Engelse telefooncellen. De meeste huizen werden meer dan vier eeuwen geleden gebouwd. Toen werd het dorp al druk bezocht omdat het op de paardenkoetsroute van Londen naar Worcester lag. Sla ook Broadway Tower, vlak buiten (boven!) het dorp niet over. Vanaf dit nepkasteel heb je uitzicht op zestien verschillende graafschappen. Aan de voet van de toren is het goed lunchen bij Morris & Brown.

Tot slot of ten eerste, vergeet ook Bath niet, begin- of eindpunt van de Cotswold Way: de binnenstad met zijn Georgiaanse architectuur en Romeinse baden is uitgeroepen tot Unesco Werelderfgoed.