Ringroadtrip

Geplaatst door Loes Knoop op maandag 19 juli 2021

Een trip over de ringweg van IJsland is een reis langs natuur in alle denkbare varianten. Wat een feest om hier te rijden, met steeds andere verbluffende landschappen aan de andere kant van de voorruit.

Hottub op achterdek

In dik drie uur kun je van Schiphol op de luchthaven van Reykjavik staan. Wat ook kan, is vanuit Denemarken met de boot naar IJsland. En dat is leuker. Het duurt iets langer, maar de eigen auto kan lekker mee en twee dagen over de zee turen, een drankje drinken in de SkyBar op het bovenste dek, kletsen met andere IJslandgangers en 's avonds een filmpje pakken in de bioscoop: dat is pas lekker onderweg zijn! De Noormannen moesten het met minder doen toen ze duizend jaar geleden naar IJsland overstaken.

Als de ferry van Smyril Line de Shetland Eilanden op een paar honderd meter passeert, zit ik - puur toeval, echt! - net met een paar IJslanders in de hottub op het achterdek. Zoals wij een nieuwe kennis uitnodigen voor een kop koffie, zo duiken de IJslanders het warme bubbelwater in. Waarom ook niet?  Met een drankje erbij en veel sterke verhalen houden we het met gemak drie uur vol.

Met Smyril Line vaar je via de Faeröer Eilanden naar IJsland

Via de achterdeur

Met het vliegtuig kom je in het uiterste westen van het land aan, de ferry meert af bij de achterdeur in het oosten. Mijn IJslandavontuur begint in het kleurrijke dorpje Seydisfjördur. De auto kan meteen aan de bak op een steile smalle haarspeldbochtenweg. We gaan een rondje ringroad doen, in negen dagen 1350 kilometer over de belangrijkste weg van het land, de weg die het ontoegankelijke binnenland omringt. Een die langs heel veel wonderen der natuur leidt.

Oostkust van IJsland

Elke kilometer anders

De eerste dag rijd ik langs diepe fjorden, pikzwarte lavavelden, tafelbergen die uit het niets opduiken, onafzienbaar grote puinvlaktes met snelle waterstromen en hobbelige tapijten van fluorescerend groen mos. Geen van alle horen ze tot de officile highlights van de natuur: ze staan niet op de kaart en er zijn geen parkeerplaatsen. Ik kan me haast niet voorstellen dat het nog mooier gaat worden. Hoe kan een land zo leeg en toch zo mooi en zo elke kilometer weer anders zijn? Ik heb maar een gedachte: ik wil de auto uit, ik wil dit landschap proeven, ruiken en fotograferen. Daarop volgt steeds gedachte twee: waarom kan ik hier nergens stoppen???

Lavavelden met mos

Geen huizen, geen dorpen

Vluchtstroken zijn er niet en parkeerplaatsen alleen bij de officieel erkende highlights. Op stilstaan, ook al zie je een halfuur niemand voorbijkomen, staan stevige boetes. Hoewel ik me wel afvraag wie dat komt controleren... Dorpen of huizen zijn er haast niet, laat staan politieposten. Maar toch is het ook n groot feest om hier te rijden, met steeds andere bizarre landschappen aan de andere kant van de voorruit.

Je komt vaak kilometers lang geen tegenligger tegen

Palet in blauw en wit

In het dorpje Höfn aan de zuidkust pik ik lifter Justin op. Hij is naar de supermarkt geweest, een tochtje van tachtig kilometer heen en tachtig kilometer terug. Ik zet Justin af bij het gletsjermeer Jökulsárlón waar hij in de cafetaria werkt. Hier is een parkeerplaats! Hier kan ik rustig de afgebroken stukken ijs van gletsjer Vatnajökull door het meer naar zee zien drijven. Lucht, ijs en water schilderen samen een onwaarschijnlijk palet in blauw en wit.

Jökulsárlón gletsjermeer

Kerk van lava

Watervallen, kloven, geisers, heetwaterbronnen, gletsjers, canyons, pruttelende en stomende zwavelbronnen: IJsland heeft natuur in alle elke denkbare varianten. Op de kraterrand van de Hverfjall kijk ik een 140 meter diep zwart gat in, in Dimmuborgir loop ik door een bizar rotslandschap, met als hoogtepunt een lavaformatie die in de vorm van een reusachtige kerk is gestold. Ik dobber in de heetwaterbronnen van Mývatn, klim naar watervallen, bewonder geisers en zwavelbronnen en verbaas me over de totale verlatenheid van sommige streken. In het noordoosten rijd ik 150 kilometer zonder een mens of huis te zien. Zingend van geluk zit ik achter het stuur en rijd terug naar Seydisfjördur. Als ik weer inscheep heb ik maar één conclusie: IJsland is een verbluffende symfonie van grote leegte en ongelooflijk veel afwisseling.

Hetebronnengebied Mývatn met veel stoom en heetwaterbronnen

Ontdek meer vakantieblogs

Boek je vakantie bij Buro Scanbrit