Opstappen, afstappen, opstappen

Dit is echt grappig! Op een kruispunt van twee stille smalle laantjes moet ik even wachten om voorrang te geven aan een andere fietser. Net als ik weer opstap zie ik een knalrode Ferrari heuvelaf komen. In een impuls wil ik snel weer afstappen, tot ik zie dat de auto in de remmen gaat. O ja, das waar ook, realiseer ik me, dit is een Green Lane, k ben degene die voorrang heeft. Met een zwierige zwaai van zijn arm laat de bestuurder me voorgaan bij het oversteken.

Fietsers gaan voor
Enkele honderden kilometers aan weggetjes en laantjes heeft Jersey. Van de Kanaaleilanden is dit eiland het meest geschikt om te fietsen, ook al omdat gemotoriseerd verkeer nergens sneller mag dan 40 mijl (64 km) per uur. Maar het kan nog mooier: op het netwerk van Green Lanes, die je vooral in het binnenland vindt, ligt de snelheidslimiet op 15 mijl (24 km). Het kan zelfs ng mooier: op de Green Lanes hebben fietsers voorrang. Tractors, touringcars of Ferraris: ze moeten allemaal in de remmen om een eenzame fietser de ruimte te geven. Op de Green Lanes gaan fietsers altijd voor en daar is maar één uitzondering op: voetgangers gaan vóór fietsers.

Baaien en kliffen

Veel autoverkeer zul je trouwens niet tegenkomen op de Green Lanes, het zijn de stilste weggetjes van het eiland. Jersey is niet groot, 8 bij 14 kilometer. Een uurtje, meer heb je niet nodig om rechtstreeks van de zuid- naar de noordkust te fietsen. Andersom gaat het nog sneller, want het eiland loopt naar het zuiden toe schuin af naar zeeniveau. Hier vind je uitgestrekte baaien met zandstranden. De noordkust, ongeveer 150 meter hoog, is een aaneenschakeling van ruige kliffen. Het binnenland is wéér totaal anders: hier vind je bossen, aardappelakkers, kleine meertjes, oude cottages en steeds zie je wel ergens zon spitse toren van een van de parochiekerken.Het landschap is vriendelijk en de weggetjes zijn ongelooflijk groen. De meeste Green Lanes zijn diep uitgesleten holle wegen. Op de metershoge bermen groeien lange rijen eiken of meidoornhagen. Toppers zijn de laantjes waar de boomkruinen van beide kanten naar elkaar zijn toegegroeid en je door een tunnel van groen fietst.

Vriendelijk
Met de kaart erbij is de weg meestal goed te vinden. Als ik even sta te twijfelen, komt een mevrouw met hond op me af gelopen. Gee, are you lost? Please let me help. Zo vriendelijk als het landschap is, zo vriendelijk zijn ook de eilandbewoners. En behulpzaam. En geduldig. Zoals het de echte Engelsen betaamt staan ze voor de ijsjeskraam keurig in een rechte rij en de autos in town St. Helier stoppen al ver voordat je aanstalten maakt om het zebrapad over te steken.

Verdwalen is geen straf

Ook als er even geen vriendelijke hondenuitlaatster in de buurt is om de weg te wijzen, is dat niet erg. Verdwalen is hier geen straf. De weggetjes zijn allemaal even mooi en uiteindelijk kom je altijd weer bij de zee uit. Of bij de pub, geen betere plaats om de kilometers in de benen te laten zakken.

Naar La Corbire en Rozel
Ook al fietst het op Jersey overal even mooi, toch twee tips voor twee tochtjes:
1) Vanuit St. Helier naar de vuurtoren van La Corbire: bijna geheel autovrij en voor een groot deel langs de kust. Bij La Corbire strekt de hele westkust zich aan je voeten uit.
2) Naar Rozel, precies de andere kant op, naar het uiterste noordoosten van het eiland. Bij eb liggen de drooggevallen vissersbootjes in het haventje eensgezind naar één kant overhellend te wachten tot ze weer water onder kiel krijgen. Om energie op te doen voor de terugtocht is een crab sandwich, cream tea of bacon roll van The Hungry Man een aanrader: de snackbar/kiosk met het vrolijkste uiterlijk van Engeland.